دانشمندان در پی برنامهریزی برای اکتشافهای بعدی هستند
مقصد بعدی نیوهورایزنز در دوردستهای منظومه
نزدیک دو سال از دیدار تاریخی نیوهورایزنز (New Horizons به معنی افقهای نو) با سیاره کوتوله پلوتو میگذرد. حالا فضاپیمای افقهای نو قصد ماجراجویی دیگری را در دامنههای یخی منظومه شمسی دارد.
نزدیک دو سال از دیدار تاریخی نیوهورایزنز (New Horizons به معنی افقهای نو) با سیاره کوتوله پلوتو میگذرد. حالا فضاپیمای نیوهورایزنز قصد ماجراجویی دیگری را در دامنههای یخی منظومه شمسی دارد.
این فضاپیما در حال حاضر به سوی یک جرم قدیمی منظومه شمسی، در فاصله یک میلیارد و ششصد میلیون کیلومتری از پلوتو (فاصله زمین تا پلوتو ۵/۷ میلیارد کیلومتر است)، در کمربند کوئیپر گام برمیدارد. این فاصله بسیار دور، پیرامون منظومه شمسی مملو از چند میلیون میلیون سنگ یخی است که هنوز بررسی نشدهاند. این هدف جدید را که با ۲۰۱۴ امیو۶۹ (2014MU69) میشناسند، تلسکوپ فضایی هابل کشف کرده است.
پلوتو که در سال ۱۳۸۵ جایگاه رفیع سیارهای خود را از دست داده بود، کمی بعد با رهسپار شدن نیوهورایزنز به عنوان بزرگترین عضو کمربند کوئیپر مجدداً مطرح شد. نیوهورایزنز در سال گذشته (۱۳۹۴) اولین فضاپیمایی بود که با پلوتو دیدار کرد.
شانزده ماه طول کشید تا همه دادهها و تصاویر بهدست آمده در کنارگذر تاریخی نیوهورایزنز به زمین ارسال شود. حالا به کمک دادههای نیوهورایزنز نقشه کاملی از پلوتو داریم که شامل تصویرهایی از کوهستانها، آتشفشانهای یخی و دیگر عوارض عجیباند که نشان از فعالیتهای اخیر پلوتو میدهد. رشته کوههای بلند پلوتو احتمالاً نشان میدهد که پلوتو، هنوز فعال است.
حال دانشمندان مشغول برنامهریزی برای اکتشافات بعدی هستند. دیدار با پلوتو، دیدار با بزرگترین جرم شناخته شده کمربند کوئیپر بود اما ۲۰۱۴ ام یو ۶۹ یک جرم کوچک است که نماینده هزاران میلیارد جرم در کمربند کوئیپر است. البته کارشناسان معتقدند که این جرم در محلی قرار گرفته است که میتواند واحدهای شکلدهنده منظومه شمسی را به ما نشان دهد. از طرفی مسأله تأمین انرژی فضاپیمای نیوهورایزنز نیز مطرح است. اگر هنگام رسیدن به این جرم کهن بخت یارمان باشد باید منتظر خبرهای شگفتانگیزی باشیم.
مترجم: حسام وکیل/ مجله نجوم
ویراستار: احسان یوسفی
منبع: space.com