سرما در رویداد انقراض دایناسورها شدیدتر از تصورات قبلی بوده‌است

با توجه به تحقیقات جدید، برخورد سیارک چیکشلوب (Chicxulub) که دایناسورها را از بین ‌برد، احتمالا گازهای گوگردی بسیار بیشتر از آنچه قبلا تصور می‌شد وارد جو کرده است؛گازهایی که عامل تغییر آب‌وهوای زمین بوده‌اند.

جوانا مورگان، ژئوفیزیکدان کالج سلطنتی لندن که در این پژوهش مشارکت داشته است، گفت: «بسیاری از مدل‌های آب‌وهوایی کنونی نمی‌توانند تمام پیامدهای برخوردچیکشلوب را به دلیل عدم اطمینان در مقدار گازی که در ابتدا آزاد شده محاسبه کنند. ما می‌خواستیم دوباره این رویداد بزرگ را بررسی و مدل برخوردمان را اصلاح کنیم تا اثرات فوری آن را بر جو زمین به دست آوریم.»

به گفته جرج فالنر، دانشمند اقلیم‌شناس در موسسه تحقيقات تاثیرات آب‌وهوايي پوتسدام آلمان كه در تحقيقات جديد شرکت نداشته است، يافته‌هاي جديد مي تواند به دانشمندان كمك كند تا چگونگي تغييرات شدید آب‌وهواي زمين را بعد از برخورد سيارك‌ بهتر درک کنند. او گفت که این تحقیق ممکن است به ایجاد بینشی جدید در این زمینه کمک کند که چگونه آب‌وهوا و اکوسیستم زمین می‌تواند به علت رویدادهای برخورد به زمین به طور قابل توجهی تغییر کند.

برخورد چیکشلوب 66 میلیون سال پیش رخ داد؛ زمانی که سیارکی به قطر تقرببی 12 کیلومتر به زمین اصابت کرد. برخورد نزدیک به محلی رخ داد که اکنون شبه جزیره یوکاتان در خلیج مکزیک است. از این سیارک اغلب به عنوان یک علت بالقوه رویداد انقراض کرتاسه-پالئوژن نام برده می‌شود، انقراضی جمعی که تا 75 درصد از تمام گونه‌های گیاهی و حیوانی، از جمله دایناسورها را از بین برد.

برخورد این سیارک پیامدهای جهانی داشت، زیرا حجم زیادی از گرد و غبار، دی اکسید کربن و گوگرد را در جو زمین رها کرد. گردوغبار و گوگرد، ابری تشکیل دادند که نور خورشید را منعکس می‌کرد و درنتیجه به طور چشمگیری دمای زمین را کاهش داد. طبق برآوردهای پیشین از مقدار دی اکسید کربن و گوگرد آزاد شده بر اثر برخورد، پژوهش جدیدی که در نشریه «ژئوفیزیکال ریسرچ لترز» (Geophysical Research Letters)  منتشر شده نشان می‌دهد دمای میانگین هوا در سطح زمین ممکن است ​به میزان حداکثر26 درجه سانتیگراد کاهش یافته باشد و این یخبندان حداقل سه سال پس از برخورد تداوم داشته است.

روش‌های تحقیق جدید متمایز و برتر از پژوهش‌های قبلی هستند زیرا فقط گازهایی که با حداقل سرعت 1 کیلومتر در ثانیه به سمت بالا پرتاب شدند، در محاسبات گنجانده شدند.

محققان می‌توانند علاوه بر درک بهتر برخورد چیکشلوب، از روش‌های پژوهش جدید برای برآورد میزان گازهای آزاد شده در اثر دیگر برخوردهای بزرگ در تاریخ زمین نیز استفاده کنند. برای مثال، نویسندگان محاسبه کردند که دهانه ریس واقع در بایرن آلمان بر اثر برخوردی شکل گرفت که 1.3 گیگاتن دی اکسید کربن را در جو ایجاد کرد. این مقدار گاز احتمالا اثر کمی بر آب‌وهوای زمین داشته است، اما این ایده می‌تواند برای کمک به درک اثرات آب‌وهوایی برخوردهای بزرگتربه کار گرفته شود.

مترجم نیلوفر ترکزاده

منبع: astrobio.net











 

بازنشر مطالبی که گروه تحریریه فضای مجازی ماهنامه نجوم دروبگاه، کانال تلگرام، اینستاگرام و ... تولید می‌کنند، در دیگر رسانه‌های مکتوب و مجازی، به شرط ذکر منبع و نام نویسنده یا مترجم بلامانع است.در غیر این صورت بدیهی است حق پیگیری قانونی، مطابق با قانون حمایت از مؤلفین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای ماهنامه نجوم محفوظ خواهد بود.