تولد ستارگان و بادهای کهکشانی

صورت فلکی کم‌تر شناخته شده تازی‌ها (سگ‌های شکاری) خانه انواع گوناگونی از اجرام ژرفای آسمان، شامل کهکشان زیبای ان‌جی‌سی ۴۸۶۱ (NGC 4861) است. البته منجمان هنوز در رده‌بندی دقیق این جرم تردید دارند. در حالی که ویژگی‌های فیزیکی آن از قبیل جرم، اندازه و سرعت زاویه‌ای، همه نشان از یک کهکشان مارپیچی دارند اما ظاهر آن با در نظر گرفتن چگالی درخشندگی سطحی، که گویی سری روشن و دمی تاریک دارد بیش‌تر شبیه دنباله‌دارهاست. این ویژگی‌ها بیش‌تر مناسب کهکشان‌های کوتوله بی‌شکل است تا کهکشان های مارپیچی.

 

کهکشان‌های کوچک و بی‌نظمی هم‌چون ان‌جی‌سی ۴۸۶۱، به سبب جرم کم‌شان، گرانش کمی دارند، از این‌رو ماده، با انرژی کم‌تری درون و اطراف‌شان می‌تواند حرکت کند، یا به زبان دیگر، حرکت در میان‌شان راحت‌تر است درنتیجه احتمال گذر و فوران ذرات باردار که به «بادهای کهکشانی» معروفند به مراتب افزایش می‌یابد. همچنین این بادها نیز دراین‌گونه کهکشان‌ها، با انرژی کم هم روی محیط کهکشانی اثر قابل توجهی می‌گذارند. به همین سبب، ان‌جی‌سی۴۸۶۱  فرصت کم‌نظیری را، برای مطالعه روی محیط‌های کهکشانی، در اختیار منجمان قرار داده است.

 

بادهای کهکشانی می تواند از شروع فرایند شکل‌گیری ستاره‌ها، که مقدار فوق‌العاده زیادی انرژی می‌طلبد سرچشمه بگیرد. به نظر می‌رسد ستاره‌های تازه متولد شده، مسئول به‌وجود آمدن «سر» روشن و رنگارنگ ان‌جی‌سی ۴۸۶۱ و خروج جریان پر سرعت ذرات است که باعث سرریز ذرات و پیوستن به «بادهای کهکشانی» بزرگ‌تر می‌شود.

 

 

مترجم: حسام وکیل/ مجله نجوم

ویراستار: احسان یوسفی

منبع: NASA.gov