اگر فرازمینی‌ها برایمان پیام ارسال کرده باشند...

"تمدن‌های احتمالی فرازمینی ممکن است برای دریافت پیام‌هایی از حیات در هستی از همان روش‌های جستجویی استفاده کنند که ما برای یافتن حیات بیگانه احتمالی بکار می‌بریم." این تدبیر پیشنهادی دو فیزیکدانانی است که می‌خواهند مطمئن شوند از اینکه ما پیام احتمالی فرستاده شده از طرف فرازمینی‌هایی که در تلاش برای برقراری تماس با ما هستند را از دست نمی‌دهیم. گروهی از محققان می‌گویند باید به دنبال دریافت پیام‌هایی از تمدن‌های فرازمینی باشیم. تمدن‌هایی که در گذشته زمین را که از مقابل قرص خورشید عبور می‌کرده دیده‌اند و به این ترتیب احتمالا فهمیده‌اند که اینجا می‌تواند دنیایی قابل سکونت باشد. 



این دانشمندان محدوده کوچکی از آسمان را تعیین کرده‌اند که از آن ناحیه زمین می‌تواند به‌آسانی دیده شده باشد و پیشنهاد می‌دهند که ما باید منتظر پیام‌هایی از آن منطقه باشیم.



در دهه گذشته، اخترشناسان بیش از دو هزار سیاره فراخورشیدی – سیاره‌هایی که دور ستاره‌ای غیر از خورشید می‌گردند – به همراه بیش از هزاران کاندید احتمالی سیاره فراخورشیدی کشف کرده‌اند. بیشتر این سیاره‌های فراخورشیدی با تلسکوپ فضایی کپلر ناسا با استفاده از روش غیرمستقیم آشکارسازی به نام "روش گذر" کشف شده‌اند. کپلر تغییرات کوچک و منظم در افت شدت نور ستاره‌ها را جستجو می‌کند. این افت شدت نور می‌تواند ناشی از وجود سیاره‌ای باشد که از میان آن ستاره و موقعیت ما در زمین عبور می‌کند. روشی مشابه "طیف‌بینی گذر" نامیده شده است که به اخترشناسان اجازه داده است جو سیاره‌های فراخورشیدی را به منظور دریافت اثراتی از حیات بر روی آن‌ها مطالعه کنند. 

 

حال، رالف پودریتز (Ralph Pudritz) از دانشگاه مک‌مستر در کانادا به همراه رنه هلر (René Heller) از موسسه پژوهش منظومه شمسی ماکس پلانک در آلمان، توجه خود را معطوف به زمین کرده‌اند؛ با این فرض که ناظران فرازمینی نیز که "روش گذر" را اتخاذ کرده‌اند، ممکن است قبلا زمین را کشف کرده باشند. 



نکته اساسی این است که آسان‌ترین روش برای کشف وجود سیاره‌ای در مداری دور ستاره‌اش بررسی افت نور ستاره است که به طور متناوب وقتی رخ می‌دهد که سیاره از مقابل قرص ستاره عبور می‌کند. اگر درصد افت نور ستاره را اندازه‌گیری کنید و ببینید این افت به طور منظم تکرار می‌شود، در آن هنگام این احتمال مطرح می‌شود که این افت نور را ممکن است سیاره‌ای که به دور ستاره می‌چرخد ایجاد کرده باشد. پودریتز که همچنین مدیر و موسس برنامه‌های میان رشته‌ای اخترزیست‌شناسی و منشأ حیات در دانشگاه مک‌مستر است، توضیح می‌دهد: "این افت نور همچنین نشان می‌دهد که به اندازه کافی خوش‌اقبال هستید که در دید صفحه مداری سیاره دور این ستاره هستید." 



برطبق گفته‌های این دو فیزیکدان، در مقیاس بزرگ طرح‌ها که انتظار داریم پیامی فراجهانی – مانند وقفه‌ای در اصوات آغازی – دریافت کنیم، باید روی "منطقه گذر" زمین تمرکز کنیم. این منطقه‌ای در آسمان است که از آن ناظری می‌تواند زمین را در هنگامی ببیند که کمتر از نصف شعاع خورشید از مرکز قرص خورشید عبور می کند. همه منظومه‌های فرازمینی احتمالی واقع در این میدان دید، در محدوده کوچکی در آسمان قرار گرفته‌اند که با تصویر مدار زمین در گردش به دور خورشید بر روی کره آسمان (همان موقعیت دایره‌البروج) تعیین شده است. 



اگر ناظران فرازمینی در این منطقه اقامت داشته باشند اثری مبهم از آن را می‌بینند. پودریتز می‌گوید: "شما باید به نیم‌صفحه آن منطقه مداری – که در شکل نشان داده شده است - خیلی نزدیک باشید." وی می‌افزاید: "ناظران مختلف در کهکشان در زمان‌های متفاوت در یک سال زمینی – که بر اساس چرخش به دور خورشید تعیین می‌شود – آن را می‌بینند و زمین همراه با خورشید در آسمان شب آن‌ها حرکت می‌کند."



اگرچه منطقه گذر فقط در حدود دوهزارم کل آسمان را در برمی‌گیرد، با این حال برای منظومه‌های سیاره‌ای در گروه ستارگان رقم قابل توجهی است. با توجه به گفته‌های این دو دانشمند، حدود صد هزار منظومه وجود دارد که هر کدام می‌توانند سیاره‌ها یا قمرهای قابل سکونتی باشند. محققان فهرستی از ٨٢ ستاره خورشید- مانند نزدیک که معیارهای آن‌ها را برآورده می‌کند، جمع-آوری کرده‌اند. حال این فهرست می‌تواند به عنوان لیستی مطلوب برای طرح‌های "جستجو برای هوش فرازمینی" (SETI) بکار رود. این تیم می‌گوید که اگر هر یک از آن سیاره‌ها میزبان موجوداتی هوشمند باشند، آن‌ها پیش از این زمین قابل سکونت را مشاهده کرده‌اند و مصمم شده‌اند که زمین ما جهان با ارزشی برای بررسی و تحقیق است. بعلاوه ما می‌توانستیم نشانه‌هایشان را دریافت کنیم. 

 

بعضی از سیاره‌های فرازمینی که در منطقه گذر ما واقع شدند، ممکن است با ماموریت پلاتو (PLATO یا افلاطون) – آژانس فضایی اروپایی گذر سیاره‌ای و نوسانات ستاره‌ها - که برای سال ٢٠٢٤ برنامه ریزی شده است، کشف شوند. هلر که عضوی از این ماموریت است می‌گوید: "پلاتو حتی ممکن است گذرهای سیاره‌های فراخورشیدی را کشف کند که شاید ساکنانی داشته باشد که قادرند گذر زمین را از مقابل خورشید ببینند." چنین وضع عجیبی می‌تواند برای ما و آن‌ها امکان مطالعه سیاره‌های یکدیگر را با استفاده از "روش گذر" ارائه دهد.

منبع: physicsworld.com