آیا خورشید سیاره نهم احتمالی را از ستاره‌ای دیگر ربوده است؟

​​یکی از بزرگ‌ترین اسرار تازه منظومه شمسی، ادعای احتمال وجود سیاره نهم بزرگی است که در فاصله‌ای دور و فراتر از مدار پلوتو، هر 20 هزار سال زمینی یک بار به دور خورشید می‌چرخد. اگرچه وجود این دنیای دورافتاده، هنوز کماکان به تأیید تجربی نیاز دارد، برخی دانشمندان می‌گویند این سیاره ممکن است در اصل سیاره‌ای فراخورشیدی به دور ستاره‌ای در همسایگی خورشید بوده باشد که خورشید آن را در دوران جوانی‌اش ربوده است.

مایک براون (Mike Brown)، استاد دانشگاه صنعتی کالیفرنیا (همان اخترشناسی که خرده سیاره اریس را در سال 2005 کشف و درخواست طبقه‌بندی مجدد سیارات را از اتحادیه بین‌المللی اخترشناسی مطرح کرد و در نتیجه همان درخواست بود که پلوتو از سیاره‌ها حذف شد) شواهدی از وجود سیاره نهم ارائه داده است. تصور می‌شود مدار این سیاره ناشناخته تا فاصله‌ای دورتر از کمربند کوئیپر گسترش یافته باشد. به گفته براون و محقق همکارش کنستانتین باتیگین (Konstantin Batigin) سیاره نهم ممکن است به سنگینی نپتون باشد، اما آن‌ها هنوز در جستجوی این سیاره در مناطقی هستند که احتمال می‌دهند آنجا باشد.

خورشید ما پنج میلیارد سال پیش در بین گروهی از ستارگان دیگر شکل گرفته است و چه بسا زمانی صدها و بلکه هزاران خواهر یا برادر ستاره‌ای داشته است. این ستاره‌ها که در پنج میلیارد سال گذشته به تدریج پراکنده شده‌اند. به احتمال زیاد ستاره‌های همسایه خورشید همان‌طور که خورشید سیاراتی به دور خود داشته است، آن‌ها نیز در اطرافشان اجرامی سیاره مانند می‌چرخیده است. در این حالت، این احتمال وجود دارد که تعدادی از سیاره‌ها در نتیجه رانده شدن از ستاره میزبانشان از سوی ستاره‌های دیگر جذب یا ربوده شده باشند.

با این حال محققان می‌گویند احتمال اینکه "سناریوی ربودن" واقعاً صورت گرفته باشد، بسیار اندک است - در حد 1/0 تا 2 درصد - با این حال این احتمال صفر نیست و بنابراین باید به عنوان احتمالی منطقی در نظر گرفته شود.

به تازگی گروهی از محققان به رهبری الکساندر موست یل (Alexander Mustill) در رصدخانه لوند واقع در کشور سوئد، احتمال این طرح را بررسی کردند و در مقاله­ای در نشریه نیوساینس که در چهارم آوریل 2016 منتشر شده است، به توضیح آن پرداخته‌اند. آنچه محققان بر اساس مدل‌هایشان پیدا کردند این بود که خورشید به راحتی می‌تواند سیاره­های فراخورشیدی نزدیک و نیز گروه‌های اجرام کوچک‌تر را تسخیر کرده باشد.

پیش از این فرضیه‌های مطرح شده بود مبنی بر اینکه خورشید اجرامی از ستارگان دیگر مانند دنباله‌دارها را در هنگام عبورش از کنار آن‌ها به سوی خود جذب کرده باشد.