منجمین نزدیک به ۱۰۰ نقطه گردوغبار را در سحابی خرچنگ فهرستبندی کردند
منجمین سوئدی در پژوهشی که به تازگی نتایج آن ۵ آبان (۲۶ اکتبر) در arXiv pre-print repository منتشر شد، به بررسی گردوغبارهای سحابی خرچنگ، بقایای این ابرنواختر پرداخته اند.
منجمین سوئدی در پژوهشی که به تازگی نتایج آن ۵ آبان (۲۶ اکتبر) در arXiv pre-print repository منتشر شد، به بررسی گردوغبارهای سحابی خرچنگ، بقایای این ابرنواختر پرداخته اند.
سحابی خرچنگ در فاصله ۶۵۰۰ سال نوری از زمین در صورت فلکی ثورواقع شده است و بقایای یک انفجار ابرنواختری است که در سال ۱۰۵۴ میلادی از زمین رصد شد. در سال ۱۹۷۷ اولین نشانههای حضور گردوغبار در این سحابی دیده شد. تحقیقات بیشتر در دهههای اخیر نشان داده است که این گرد و غبار در حال گسترش است و به شدت به رشتههای نوری، متمرکز شده است.
مطالعه گردوغبارهایی که از ابرنواخترها به بیرون پرتاب میشوند، میتواند این بینش را که این گردوغبارها عامل ایجاد ذرات غبار فضای میان ستارهای هستند، تقویت کند. به علاوه منبع این گردوغبارها در باقی مانده ابرنواخترها به طور دقیق مشخص نشده است و جزییات این مطالعات میتواند به درک بهتر فرآیند شکل گیری این گردوغبارها کمک کند.
یک گروه تحقیقاتی به رهبری Tiia Grenman از دانشگاه Luleå University of Technology in Sweden به آنالیز تصاویر گرفته شده از سحابی خرچنگ توسط تلسکوپ فضایی هابل بین سالهای ۱۹۹۴ تا ۲۰۱۴ پرداختند. آنها بیشتر به دنبال مناطق گردوغبار در اطراف خوشههای ستارهای جوان بودند.
به گفته Gösta Gahm یکی از نویسندگان مقاله از رصدخانه استکهلم سوئد: " قبل از این کار ما مشغول مطالعه مناطقH II در اطراف خوشههای ستارهای جوان بودیم که به این فکر افتادیم تا مناطق مشابه در سحابی خرچنگ را مطالعه کنیم و به دنبال شباهتو تفاوتهای منشا آنها باشیم. "
با آنالیز تصاویر هابل، موفق شدیم ۹۲ نقطه گردوغبار را به طور دقیق مشخص کنیم و اطلاعاتی دقیق در مورد ابعاد آنها، جرم، حرکات و توزیع حرکتی آنها بدست آوریم.
مطابق این مقاله شعاع این نقاط بین ۴۰۰ تا ۲۰۰۰ واحد نجومی متغیر است، و جرم آنها بیش از ۵۸ میلیون برابر جرم خورشید است. همچنین محققان دریافتند که توزیع آنها در تمام سحابی یکسان است به جز مناطق مرکزی پالسار؛ و همه ی این مناطق حرکت رو به بیرون دارند.
هدف از این تحقیق توضیح منشا گردوغبار ابرنواخترها بود و مطابق یافتههای این تیم محتملترین فرضیه این است که این گرد و غبارها در پرتابهای داخلی وقتی که باقی مانده انفجار هسته ستاره سرد میشد تشکیل شده و سپس رشد کردهاند.
این تیم تحقیقاتی امیدوار است که با مطالعات بیشتر بر روی سحابی خرچنگ به خصوص توسط تلسکوپ آینده ناسا، تلسکوپ جیمز وب، اطلاعات دقیق تری شامل گرم یا سرد بودن این نقاط بدست آورد.
ترجمه: ریحانه رادی
ویراستار: رعنا منصوررضایی
منبع: phys.org
