دانشمندان تصویری سه‌بعدی از ابری میان ستارهای به دست آوردند
ابرهای میان ستارهای مانند ناقوس در حال ارتعاش هستند و شاید الگوی فرکانسی که برجای میگذارند کلید پاسخ این سؤال قدیمی باشد: چه عاملی تعیین کنندۀ تعداد و نوع ستارههایی است که در کهکشان ما شکل میگیرند؟
ابرهای میان ستارهای مانند ناقوس در حال ارتعاش هستند و شاید الگوی فرکانسی که برجای میگذارند کلید پاسخ این سؤال قدیمی باشد: چه عاملی تعیین کنندۀ تعداد و نوع ستارههایی است که در کهکشان ما شکل میگیرند؟
از آنجایی که اجرام آسمانی را فقط به شکل دوبعدی می‌بینیم تهیۀ تصویری سه‌بعدی بسیار چالش‌برانگیز است. ستارهشناسان به کمک شکل خاص سحابی مگس -الگویی از خطوط باریک- موفق شدهاند ساختار سه‌بعدی آن را بازسازی کنند. آنها نشان داده‌اند که این خطوط به علت امواج مغناطیسی سحابی شکل گرفتهاند.
مدل به دست آمده به کمک تجزیه و تحلیل فرکانس این امواج نشان میدهد این سحابی، برخلاف گذشته که تصور می‌شد به شکل رشتۀ بلندی است، بیشتر شبیه به ورقه‌ای وسیع است. چگالی سحابی را با استفاده از این مدل سه‌بعدی میتوان به دست آورد و با مشخص بودن هندسۀ آن، میتواند مدل مناسبی برای آزمودن مدلهای نظری ابرهای میان ستارهای باشد. شایان ذکر است، سحابی مگس در صورت فلکی مگس در آسمان نیمکرۀ جنوبی و پایین صورت فلکی صلیب جنوبی قرار دارد.
در گیف بالا بازسازی سه‌بعدی ساختار سحابی مگس را از زوایای مختلف مشاهده می‌کنید؛ رنگ‌ها نشان دهندۀ میزان تراکم گاز در این سحابیاند و خطوط مشکی میدان مغناطیسی را نشان میدهند.
شکل مارمانند در وسط تصویر، سحابی مگس است. پیش از این تصور می‌شد به شکل رشته‌ای بلند است، درحالی‌که این سحابی صفحهای گسترده به ابعاد ۲۰ سال نوری در فضاست و ما آن را از لبه می‌بینیم.
ریحانه رادی/ مجله نجوم
ویراستار: منا رجبیه فرد
منبع: sciencemag.org
