رویاهایی که به واقعیت میپیوندند:
ژاپنیها در اندیشه ایجاد بارشهای شهابی مصنوعی
یک شرکت ژاپنی اسکای کانواس (Sky Canvas به معنی بوم آسمان) در نظر دارد که ریزماهوارهای برای ایجاد بارش شهابی مصنوعی به فضا پرتاب کند. به گزارش نجوم به نقل از یونیورز تودی، در این طرح شرکت ژاپنی که از سوی لنا اکاجیما (Lena Okajima) مطرح شده است، محققان قصد دارند یک بارش شهابی مصنوعی موزون و هماهنگ بر فراز زمین ایجاد کنند.
یک شرکت ژاپنی اسکای کانواس (Sky Canvasبه معنی بوم آسمان) در نظر دارد کهریزماهوارهای برای ایجاد بارش شهابی مصنوعی به فضا پرتاب کند. به گزارش نجوم به نقل از یونیورز تودی، در این طرح شرکت ژاپنی که از سوی لنا اکاجیما (Lena Okajima) مطرح شده است، محققان قصد دارند یک بارش شهابی مصنوعی موزون و هماهنگ بر فراز زمین ایجاد کنند. هدف از این کار، مطالعه رفتار شهابها و ویژگیهای آنها هنگام ورود به زمین همراه با یک نمایش خوب در آسمان اعلام شده است.
گفتنی است این پروژه از سوی شرکت ایالئی (ALE) حمایت میشود. اکاجیما در بیوگرافی خود در وبگاه ایالئی گفته است: «من در مورد این پروژه بسیار خوشحالم، نه فقط به این دلیل که رویای کودکی مرا به واقعیت تبدیل میکند، بلکه میتواند در تحقیقات بنیادی علمی بدون تکیه بر بودجه عمومی و کمکهای مالی همکاری کند.»
برخلاف گزارشی که تعدادی از رسانهها منتشر کرده اند، تاکنون شرکتهای اسکای کانواس و ایالئی تقاضای رسمی برای شرکت در المپیک 2020 ژاپن ندادهاند؛ هرچند بنظر میرسد قطعا ایدهی خود را اجرا میکنند. ایجاد یک بارش شهابی مصنوعی در طول مراسم افتتاحیه المپیک 2020 ژاپن برای اولین بار در جهان قطعا زیبا و منحصر به فرد خواهد بود. آزمایشهای اولیه و پرتاب اولین ماهواره حامل هنوز به طور دقیق اعلام نشده است که در سال 1396/ 2017 یا دیرتر اتفاق میافتد. بنظر میرسد با پرتاب یک ماهواره در هر سال، برای سال بعد بارش شهابی خواهیم داشت. ماهواره حامل شهاب ها یک مکعب 50 × 50 × 50 سانتی متر مکعب شکل است که به مدار پایین زمین منتقل خواهد شد.
این گلولههای رنگی با رنگهای سبز، نارنجی و سبز خواهند سوخت. گروه تحقیقاتی ژاپنی، ترکیب شیمیایی اسرارآمیز این رنگها را فاش نخواهند کرد، ولی شما میتوانید به کتابهای شیمی دبیرستانو آزمایش چراغ بنزن مراجعه کنید. بررسیهای آزمایشگاهی نشان میدهند شهابهای مصنوعی باید از فاصله قریب به 200 کیلومتر قابل مشاهده باشند و روشنایی گلولهها حدودا از قدر منفی 86/0 رؤیت شود. این یعنی فقط کمی کم نورتر از ستاره شباهنگ و تقریبا به اندازه روشنایی ستاره سهیل.
البته چنین آزمایشی ارزان تمام نمیشود و حدود 8 میلیون دلار (نزدیک به 30 میلیارد تومان) برای ژاپنیها هزینه دارد، یعنی هر شهاب تقریبا 16هزار دلار (نزدیک به 61 میلیون تومان) قیمت دارد. قرار است این ماهواره 50 کیلوگرمی در یک مدار هماهنگ با خورشید قرار بگیرد.این مدار قطبی متمایل از زمین هم قابل رصد و ردیابی است.
آیا بارش شهابی مصنوعی ایده خوبی است؟ شاید این منبع آموزشی بزرگ و جذابی برای همه مردم باشد و خیلیها را به فضا و نجوم علاقهمند کند. برای آن دسته از ما که شبهای زیادی را برای رصد بارشهای شهابی به صبح رساندهایم قطعا جذاب است که عموم مردم این صحنههای زیبا را ببینند. برخی نیز ممکن است با این نورهای مصنوعی که شب را به طور مصنوعی روشن و نوعی آلودگی نوری ایجاد میکنند(گرچه پدیدهای زودگذر است) مخالفت کنند. ممکن است نور این شهابهای مصنوعی از نور شهرهای بزرگی مانند توکیو، لاس وگاس و دبی بیشتر باشد. البته وجه دیگر ماجرا این است که این پروژه میتواند توجه مردم را به بحث آلودگی نوری افزایش دهد و مردم شهرها برای دیدن این بارش شهابی حتی برای یک دقیقه چراغهای خود را خاموش کنند.
مترجم: ریحانه رادی/ مجله نجوم
منبع: universetoday.com