رصد ابرنواختر نوظهور در کهکشان NGC6946 با ابزارهای کوچک

پاتریک ویگینز کاشف یک ابرنواختر نسبتا درخشان در کهشان NGC6946 است. این کهکشان که به آتش‌بازی شهرت دارد بارها و بارها میزبان ابرنواخترهای درخشانی بوده است و این بار نیز دهمین ابرنواختری است که در قرن اخیر در این کهکشان کشف شده است.

ویگینز با استفاده از تلسکوپ ۳۵ سانتی‌متری و عکاسی از کهکشان یادشده، موفق به این کشف شده است. مقایسه تصویر جدید با تصاویری که پیش‌تر از این کهکشان ثبت شده بود، تضمین خوبی برای یک کشف جدید است. به علاوه رصدهای متعددی صورت گرفت تا احتمال اشتباه گرفتن این جرم را با سیارک‌ها را به حداقل برساند. منابع مختلف قدر ظاهری این ابرنواختر حدود ۱۲/۶ تا ۱۲/۸ اعلام کرده اند، در هر صورت امکان رصد آن حتی با تلسکوپ های ۶ اینچ نیز وجود دارد.

برای رصد این ابرنواختر توصیه می کنم از یک تصویر مناسب و از یک نقشه آسمان خوب، مثل اطلس آسمان شب کارکوشکا، استفاده کنید. بهتر است ابتدا کهکشان NGC6946 را بیابید و نسبت به هسته کهکشان ۶۱ ثانیه قوسی به سمت غرب و ۱۴۳ ثانیه قوسی به سمت شمال پیش بروید و با کمی جست و جو و تخمین قدر، این پدیده را رصد کنید. بررسی های اخیر نشان می‌دهد که این پدیده یک ابر نواختر نوع IIP است که احتمالا هم‌چنان به روشن‌تر شدن ادامه خواهد داد.

در حین یافتن کهکشان NGC6946 شاید منجمان کم‌تجربه‌تر اندکی دچار مشکل شوند، یا این جرم را با خوشه NGC6939 اشتباه بگیرند. بهتر است در آسمان‌های تاریک به رصد این جرم بپردازید و از تکنیک نگاه کردن با گوشه چشم نیز استفاده کنید تا احتمال اشتباه را به حداقل برسانید. دقت کنید که دیدن جزئیات کهکشان یاد شده اندکی دشوار است و نیاز به آسمانی تاریک و ابزاری با کیفیت دارد.

سوال مهم تر برای آماتور ها این است که ویگینز چه مدت برای کشف این پدیده تلاش کرده است؟ کاشف که آخرین بار در سال ۲۰۱۵ موفق به کشف یک ابرنواختر دیگر نیز شده بود، ۲۹۲ شب را به کاوش در آسمان پرداخته و هر شب تقریبا ۵۰۰ عکس از اجرام ژرف آسمان ثبت کرده است. سپس با بررسی هر یک از این تصاویر امکان وجود ستاره جدید را بررسی کرده است.برای دستیابی به چنین موفقیت هایی نیاز به تداوم در رصد و کاوش های دقیق میان داده‌های ثبت شده است.



محمد صالح تیمار/نجوم

ویراستار: احسان یوسفی