انبساط کیهان 5 تا 9 درصد سریع‌تر از مقدار پیش‌بینی شده است
ناسا و آژانس فضایی اروپا براساس یافته‌های تلسکوپ فضایی هابل اعلام کرده‌اند که کیهان 5 تا 9 درصد سریع‌تر از مقدار پیش بینی شده در حال انبساط است. این اکتشاف قادر است نظریه نسبیت عام اینشتین یکی از ستون‌های کیهان‌شناسی که یکصد سال است چالش‌برانگیز شده، آزمایش کند. کیهان سریع‌تر این احتمال را پیش رو می‌گذارد که چهارچوب محاسباتی ارائه شده در نظریه نسبیت کامل نیست.
ناسا و آژانس فضایی اروپا براساس یافته‌های تلسکوپ فضایی هابل اعلام کرده‌اند که کیهان 5 تا 9 درصد سریع‌تر از مقدار پیش بینی شده در حال انبساط است. این اکتشاف قادر است نظریه نسبیت عام اینشتین یکی از ستون‌های کیهان‌شناسی که یکصد سال است چالش‌برانگیز شده، آزمایش کند. کیهان سریع‌تر این احتمال را پیش رو می‌گذارد که چهارچوب محاسباتی ارائه شده در نظریه نسبیت کامل نیست.
محققان با بررسی داده‌های تلسکوپ فضایی هابل از 2هزار و 400 متغیر قیفاووسی و300 ابرنواختر نوع Ia در 19 کهکشان، میزان رشد جدید انبساط کیهان را 73.2 کیلومتر بر ثانیه بر مگاپارسک تخمین زده‌اند. این میزان با اندازه‌گیری‌های تابش رادیویی در پس زمینه کیهان باقی‌مانده از انفجار بیگ بنگ که عمر کیهان را 13.8 بیلیون سال تخمین می‌زد، همخوانی ندارد.
متغیرهای قیفاووسی ستارگانی هستند که انبساط و انقباض پیاپی و طول دوره تناوب منظم در آنها موجب تپیدنشان می‌شود. رابطه تناوب_درخشندگی (متغیرهای با دوره تناوب طولانی‌تر درخشان‌ترند و بالعکس) به مهم‌ترین ابزار در سنجش فاصله‌های ستاره‌ای تبدیل شده است و برای سنجش فاصله، قدرهای قیفاووسی‌هایی را که دوره تناوب یکسان دارند با هم مقایسه می‌کنند. اجرامی که ابزاری برای اندازه‌گیری فاصله هستند به اصطلاح شمع‌های استاندارد نامیده می‌شوند.
کاوشگر ویلکینسون ساخته ناسا و ماهواره پلانک ساخته سازمان فضایی اروپا، هر دو به کاوش تابش باقی‌مانده از انفجار بزرگ پرداختند اما یکی برای انبساط کیهان میزان رشد 5 درصد و دیگری 9 درصد به دست آورده است. یک احتمال این است که کیهان دارای ذرات درون اتمی همانند نوترینوهاست که با سرعت نزدیک به سرعت نور یعنی 300 هزار کیلومتر بر ثانیه حرکت می‌کنند.
آدام ریس (Adam Riess)، اخترفیزیکدان امریکایی که در سال 2011 برای کشف پرسرعت‌تر شدن انبساط کیهان جایزه نوبل دریافت کرد، در این باره می‌گوید: «وقتی از دو انتهای یک مسیر شروع به حرکت می‌کنید انتظار دارید که اگر تمام محاسباتتان درست باشد در میانه راه از هر دو مسیر به یک نقطه برسید، اما الان این اتفاق نیفتاده و ما می‌خواهیم بدانیم چرا !؟ این یافته سرنخ مهمی برای فهم 95 درصد کیهان است که هیچ نوری جذب نمی‌کند مثل انرژی تاریک، ماده تاریک و تابش تاریک.»
ثابت هابل[Equation] که بعد از پرتاب تلسکوپ فضایی هابل در سال 1990 با فاکتور 2 افزایش پیدا کرده بود، حالا با رصدهای مداوم در بازه تخمین‌های دقیق‌تر قرار می‌گیرد و مسلماً نسل آینده تلسکوپ‌ها جانشین مناسبی برای تلسکوپ هابل که اکنون26 ساله شده است، می‌شوند و داده‌های دقیق با درصد خطای کمتر به دست می‌آورند.
شایان ذکر است که نتایج این تحقیقات در The Astrophysical Journal چاپ خواهد شد.
تصویر تلسکوپ فضایی هابل از کهکشان UGC 9391، متغیرهای قیفاووسی با رنگ قرمز و ابرنواخترهای نوع Ia با رنگ آبی مشخص شده‌اند
ترجمه: سارا مطلبی
ویرایش: منا رجبیه فرد
منبع: https://www.theguardian.com
